พ่อแม่หลายคนในปัจจุบันนี้ก็ยังสับสนว่าจะเลี้ยงลูกแบบไหนดี ภาพพจน์การเลี้ยงลูกแบบคนไทย คือการลงโทษแบบไม่มีเหตุผล จนทำให้เด็กกลัว และไม่กล้าคิดทำอะไรนอกกรอบ, แบบญี่ปุ่นก็ดูจะเข้มงวดเกินไปลูกก็คงจะเครียด, หรือจะเป็นแบบเด็กฝรั่งก็กลัวลูกจะอิสระเกินไป ก็กลัวจะไม่เชื่อฟัง ก็ยังเป็นปัญหาที่น่าคิดจริงๆ ว่าเราจะเลี้ยงลูกแบบไหน เรามาลองวิเคราะห์มุมมองความจริงของการเลี้ยงลูกแต่ละประเทศกันดีว่า
การเลี้ยงลูกแบบไทย
การเลี้ยงลูกแบบไทยจริงๆ แล้วมีความอบอุ่น มีการแบ่งปัน ช่วยเหลือดูแลซึ่งกันและกัน และอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ คือ ในบริเวณพื้นที่เดียวกันก็จะมีบ้านของลุง ป้า น้า อา ปู่ ย่า ตา ยาย ลูกพี่ลูกน้อง เป็นต้น แม้จะอยู่คนละบ้าน แต่ก็จะอยู่ในละแวกเดียวกัน รวมๆ กันแล้วบางครั้งก็ 20-30 คนเลยทีเดียว ทำให้รู้จักกันหมด ทำให้ต้องรู้จักช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เพราะถือว่าเป็นญาติพี่น้องกัน การถูกตีหรือการลงโทษใดๆ ก็ต่อเมื่อเป็นการดัดนิสัย เช่น ทำผิดกฏระเบียบของบ้าน หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย ซึ่งจะทำกันภายในเพื่อให้เด็กๆ ได้เรียนรู้และจดจำ ไม่ทำผิดซ้ำๆ อีก เพื่อให้หลาบจำ แต่ไม่ได้รุนแรงมาก พ่อทำงานหาเลี้ยงครอบครัวยเป็นผู้คุมกฏของบ้านและตัดสินความประพฤติของลูก สอนเรื่องต่างๆ ที่ลูกต้องใช้ในอนาคต แม่เป็นแม่บ้านดูแลเรื่องภายในบ้านและสอนให้ลูกได้รู้จักดูแลตัวเอง คอยประคับประคองและสั่งสอนกันไป ส่วนญาติพี่น้องก็จะเป็นเหมือนหูตาให้พ่อแม่ที่ไม่ได้เห็นลูกนอกบ้าน ให้อยู่ในร่องในรอย
แต่เดี๋ยวนี้เมืองไทยพ่อแม่ต้องไปทำงาน ตามสภาพเศรษฐกิจ ทำ้ให้พ่อแม่ไม่ค่อยมีเวลาดูแลอบรมลูก เลี้ยงลูกด้วยของเล่นแพงๆ ให้เล่นเกมส์เพื่อจะได้อยู่บ้านได้นาน ซึ่งผิดวิถีของการเลี้ยงลูกแบบไทยจริงๆ เด็กไทยปัจจุบันนี้ขาดการดูแลเอาใจใส่อย่างถูกวิธี ทำให้กลายเป็นเด็กที่ไม่มีความเชื่อมั่นในตัวเอง ขาดความภาคภูมิใจในตัวเอง แล้วไปแสดงออกในทางที่ผิด ดังนั้นพ่อแม่ต้องมีเวลาให้ลูกมากขึ้น สังเกตพฤติกรรม ยิ่งช่วงวัยรุ่นเป็นวัยแห่งการพลุ่งพล่านควรให้เวลาให้มากขึ้นเพื่อให้เด็กได้รู้ว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ และควรให้เด็กได้ฝึกรับผิดชอบงานบ้าน และงานของตัวเองให้เรียบร้อย
การเลี้ยงลูกแบบญี่ปุ่น
ประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศแห่งการแข่งขันสูง พวกเขาให้ความสำคัญกับเด็กและเยาวชนมาก ผู้หญิงส่วนใหญ่ เมื่อรู้ว่าตนเองตั้งครรภ์ก็จะลาออกจากงาน และทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้กับลูก เลี้ยงลูกด้วยนมแม่จนอายุ 2 ขวบ ให้เวลาเลี้ยงดูอย่างเต็มที่ หาโรงเรียนดีๆ ให้กับลูกที่จะสอนให้ลูกของเค้าอดทน เข้มแข็ง รู้จักแสวงหาความรู้ด้วยตนเอง รับผิดชอบตนเอง ทำให้เด็กญี่ปุ่นมีความขยัน อดทน และพึ่งพาตัวเองได้ มีความเป็นผู้นำ กล้าคิด กล้าทำ กล้าแสดงออก และกล้าต่อสู้ปัญหาด้วยตัวเอง
การเลี้ยงลูกแบบฝรั่ง
คนอเมริกาก็จะเลี้ยงลูกให้หัดดูแลตัวเองตั้งแต่ยังเล็ก เช่น พออายุขวบครึ่งก็ให้หัดกินข้าวเอง แม้จะหกๆ เลอะๆ บ้างก็ไม่เป็นไร ถือว่าให้ลูกให้ได้ทำเอง หรือ เมื่อหกล้ม พ่อแม่ก็จะสอนให้ลูกรู้จักระมัดระวังตัวเอง จะได้ไม่เจ็บตัว เป็นต้น
ของเล่นก็จะเต้องป็นของเล่นที่เล่นตามอายุ เน้นความปลอดภัยเป็นหลัก สีที่ใช้ไม่เป็นพิษ
แต่การเลี้ยงลูกของคนอเมริกาก็มีข้อเสียหลายอย่างคือ พ่อแม่ชาวอเมริกันตามใจลูกมากเกินไปหรือเปล่า เด็กได้ทุกสิ่งที่ต้องการและแทบจะรู้จักความผิดหวังเลย เด็กอเมริกันบางคนกล้าคิดกล้าแสดงออก แต่มีอาการลองดีและพยายามหาทางที่จะออกนอกกรอบอยู่ตลอดเวลา
เมื่อเป็นอย่างนี้พ่อแม่ลองพิจารณาว่าเรามีเป้าหมายให้ลูกของเราเติบโตมาเป็นคนอย่างไร สำคัญคือพ่อแม่ต้องเป็นแบบอย่างในเรื่องคุณธรรมพื้นฐาน คือ ความซื่อสัตย์ มัธยัธถ์ และอดทน และเป็นกำลังใจให้ลูกๆ ของเขาได้เติบโตขึ้นมาอย่างอบอุ่น ให้เค้ามีความสุข มีความมั่นใจ และภาคภูมิใจในตัวเอง รู้จักวัฒนธรรม ประเพณีที่ดีงามของไทย รู้รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น